Het programma

Vandaag in het ziekenhuis hebben we te horen gekregen wat ze allemaal met me van plan zijn.

Als eerste besprak verpleegkundig specialist Chantal de uitslag van de MRI. Ook in de andere borst zagen ze wat zitten dus moest er een echo en twee puncties worden gemaakt. De radioloog zei op basis van deze echo al dat het niets verontrustends was maar voor de zorgvuldigheid moest het grondig onderzocht worden. Dus huppakee, twee keer een spuit erin om vocht op te trekken. Hij bleef zich maar verontschuldigen. Ik had er geen problemen mee. Pijn deed het niet en liever grondig onderzoek dan iets over het hoofd zien. Hij kreeg gelijk. Het bleek een onschuldige cyste.

Als dat niet zo was had de toekomst er heel anders uitgezien. Dan zou het betekenen dat er volledige amputatie met chemokuur plaats zou moeten vinden. Nu lijkt het goed te kunnen komen met een borstsparende operatie en bestraling. Hoewel ze nog niet met zekerheid kunnen zeggen dat er geen chemotherapie meer volgt.

Jaren geleden was bij de moeder van een vriendin darmkanker geconstateerd. Toen ze bijkwam na de operatie bleek ze geen stoma te hebben. Wat een opluchting, helemaal blij was ze. Zo lijkt het nu bij mij ook te werken. Als je uitgaat van het ergste kan het immers alleen maar meevallen.

Verder heb ik nog niet zo veel nieuws. Ik hoop dat ik fit genoeg blijf om lekker te lezen want dat vind ik wel een prettige manier om liggend in bed de dag door te komen. Films, daar ben ik minder goed in. Meestal val ik in slaap. Dus wie nog een goede leestip heeft, ik houd me aanbevolen.

Ik zal proberen twee keer in de week iets op deze blog te plaatsen. Hiermee kan een ieder zelf bepalen of hij wil weten hoe het met me gaat. Hopelijk wordt niet vergeten dat ik ook heel graag contact heb via appjes, e-mails, kaartjes, brieven, telefoontjes en face-to-face :-)