Mijn gewoonte is om de vervelendste klussen eerst te doen maar deze keer heb ik het niet voor het zeggen. Gelukkig maar want ik heb er geen verstand van.Op zich stelde de maand bestraling niet zo veel voor. Een dagelijks bezoek aan het ziekenhuis en daar, met toeters en bellen aan mijn lijf, een keer of wat mijn adem in houden, dat was niet zo'n klus. De laatste drie weken is mijn lijf er wel pijnlijk van en ben ik ontzettend moe. Binnen drie weken moeten die perikelen achter de rug zijn zodat ik fit aan de chemo kan beginnen.
Ik ben inmiddels een muts aan het breien. Niet voor mijn kale hoofd, maar voor volgend jaar winter. Doordat het is zo'n ingewikkeld patroon is leek deze mij erg leuk om te gaan maken. Nou, ingewikkeld is het, ik heb de boel al vier keer uitgehaald. De laatste keer toen hij zo goed als klaar was en veel te groot bleek. Lekker bezig Els.
Als de hoofdhuidkoeling aanslaat krijg ik geen kaal hoofd. Bij 37% van de gebruikers werkt dat. Milan had begrepen dat het bij 37% van je haren werkt. Hij snapte niet dat ik er aan ging beginnen met mijn toch al zeer beperkte haardos. Erg prettig schijnt het niet te zijn.
Wat ik wel heel jammer vind is dat Milan in de week van 15 maart, als hij 18 wordt, schoolexamens heeft. Daardoor is er geen tijd om iets aan zijn verjaardag te doen. De 16e begint zijn moedertje aan haar chemokuur. En daarna zijn er ieder weekend wielerwedstrijden. Zo kan het wel tot oktober duren voor we deze mijlpaal kunnen vieren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten